徐风泠 发表于 2015-1-4 21:34

望极春愁

本帖最后由 徐风泠 于 2015-1-4 21:37 编辑

伫倚危楼风细细，望极春愁，黯黯生天际。————柳永
            人在危楼
             纤细的风中
                   握不住一缕春愁
       向落日凝眸
                      想    春花
                                 飘落
                      让    孤单
                                 泪流
      思念如酒让    寂寞
                                 停留                      天边的沙鸥
                                                         飞在我心不停地节奏
      心痛的微笑      还 可 以   燃    烧   多      久
      风中的野草      在 我 的   目    光   里      慢   慢   变    老



页: [1]
查看完整版本: 望极春愁